Η νύχτα σκέπασε το χιονισμένο δάσος..
Τα ζώα κρύφτηκαν στις φωλιές τους κι η παγωμένη λίμνη άστραφτε κάτω από το φως του φεγγαριού.
Σε ένα ξέφωτο του πυκνού δάσους ξεπρόβαλλε ένα ξύλινο σπιτάκι. Τα παράθυρά του ήταν φωτισμένα
και από την καμινάδα του έβγαινε πυκνός καπνός.
Ο Άγιος Βασίλης καθόταν στην αναπαυτική πολυθρόνα του δίπλα στο τζάκι. Γύρω του πάνω στη
χοντρή κόκκινη φλοκάτη κάθονταν τα Ξωτικά. Όλοι φαίνονταν χαρούμενοι! Ήταν, βλέπετε, η πιο
όμορφη εποχή του χρόνου! Η εποχή που όλοι μαζί διάβαζαν τα γράμματα των παιδιών από όλο τον
κόσμο και σημείωναν στο μεγάλο Βιβλίο των Ευχών τα δώρα που κάθε παιδί ζητούσε από τον Άγιο.
